Իմ աչքերով տեսած տղեքին հնարավոր չէր հաղթել: Ես պատերեազմից ժամեր անց կանգնած Ստեփանակերտի Վերածննդի հրապարակում, որտեղից շարժվում էին ավտոբուսները դեպի առաջնագիծ նայում էի նրանց աչքերին ու փորձում էի գտնել վախ:

Այսօր ասես զուգադիպեցին խոհերս և այն հանդիպումը, որ տակնուվրա արեց ներաշխարհս։

Ամենօրեայ մեր դժուարութիւնների մէջ, լինի գործի, լինի յարաբերութիւնների մէջ, բախւում ենք ամէն տեսակ չարութեանց, անտեսումների, խաբկանքների եւ դժբախտութեանց։ Շատ դժուարութեամբ կարելի է գտնել որեւէ տեսակի յարաբերութիւններ որոնք հիմնուած կը լինեն անկեղծութեան, բարութեան, խոնարհութեան, մաքրութեան, ճշմարտութեան վրայ։

Ժամանակակից պատերազմներում կոգնիտիվ դիմակայությունը դարձել է հաղթանակի պարտադիր գրավական։ 1908 թվականին կարևորը նավը խորտակելն էր, կարևոր չէր՝ մարդիկ դրա մասին կիմանային, թե ոչ...

Միջպետական հարաբերություններն ամբողջ աշխարհում, առանց բացառության, մանավանդ, եթե դրանք բացահայտ թշնամական բնույթ են կրում, կառավարվում են այն սկզբունքով, ըստ որի, հակամարտ կողմերից մեկի վնասը մյուսի օգուտն է և հակառակը։

Հայրենիքը սուրբ է այն արյունով, որ թափվում է նրա պաշտպանության համար: Եվ դա ուրացողներն ու այդ գնով ձեռք բերված Հայրենիքը վաճառողները այդ արյան վրեժից չեն խուսափելու:

Հայաստանի քաոսային իրականությունը փոխելու և երկիրը անդունդի հատակից հանելու միակ տարբերակը ռադիկալիզմն է։ Շատերը դա շփոթում են ահաբեկչության կամ նման բանի հետ, այնինչ, ռադիկալիզմը քաղաքական տեսություն է, որի հիմքում եղած խնդիրները արմատից կտրելու և ամբողջական նոր քաղաքական ավանդույթներ, նոր կառավարման համակարգ ձևավորելն է։

Էսօր Վաղոյի մտահոգությունը միջազգային էր կամ՝ գրեթե միջազգային․ - Բայց ափսոս էր Բայդենը, հարևան, մի էրկու շաբաթից ժամկետը լրանում ա...

«Արցախը չի կորսվել, Արցախը դավաճանվել ու հանձնվել է «հայի» ձեռքով: Այն «հայի» ձեռքով, որը որոշեց, որ 120 հազար հային տեր կանգնելու չունի, պաշտպանելու չունի, իսկ բրախելու ու լքելու ունի...

Եթե դիտարկենք պաշտոնական վարկածը, ապա Նիկոլ Փաշինյանը Նյու Յորք էր մեկնել ՄԱԿ-ի 79-րդ՝ «Ապագայի գագաթաժողով» վերտառությամբ անցկացվող Գլխավոր ասամբլեային մասնակցելու, այնտեղ ելույթ ունենալու նպատակով: Բայց հարցեր ծագում են ու՝ բազմաթիվ: Դեռ մի կողմ, որ Նյու Յորքում իր սիրելի «խաղալիքը»՝ հեծանիվը, վարելու ընդմիջումներին ում բռնում, պատմում էր «խաղաղության դարաշրջանի» մասին՝ անկախ նրանից՝ դիմացինին դա որքան է հետաքրքրում: ՄԱԿ-ի ԳԱ 79-րդ նստաշրջանում ելույթն էլ հազիվ թե կարելի է նրա օգտին գրանցել: Թեպետ, ելույթը առանձին քննարկման նյութ է, և դրան դեռ կվերադառնանք: Սեպտեմբերի 24-ի ուշ երեկոյան ակնհայտ դարձավ Նիկոլ Փաշինյանի՝ Նյու Յորք մեկնելու առանցքային նպատակներից մեկը: Ինչպես հայտնի է, նշված օրը Նիկոլ Փաշինյանը ԱՅՑԵԼԵԼ է թշնամական Թուրքիայի նախագահ Էրդողանին և հանդիպում ունեցել նրա հետ: